Sanktuarium Matki Bożej w Akita

Wstajemy rano, gdyż pociąg do Akita (około 700 km) mamy ze stacji Ueno o 7:41 (Shinkansen Komachi 3, tor 20). Metrem (Ginza Line) dojeżdżamy 3 przystanki do stacji Ueno, dość szybko odnajdujemy właściwy peron (stacja jest bardzo mała w porównaniu do stacji Tokyo Central, z której to pociąg rusza.
Na miejscu jesteśmy o 11:24. Idziemy do dworcowej informacji turystycznej, dostajemy mapki, rozkłady jazdy autobusów itp.

Z Akita trzeba jechać 20 min podmiejskim autobusem - 370 JPY/osoba. Dworzec jest obok stacji kolejowej. Nr. autobusów 351, 352, 353, 360, 361, 362 (stanowisko 4 lub 12) co 30 min. Wysiąść na przystanku Yuzawa, oddalonym ok. 10 km od miasta i iść 10 min pod górę. Najpierw wąska droga wije się między domami. Są niebieskie tabliczki mówiącą o tym, że jest się istotnie na szlaku prowadzącym do kościoła. Cała świątynia zbudowana jest z drewna, na starą modłę, to znaczy bez użycia jednego nawet gwoździa. Na prawo od niej jest klasztor, a po lewej stronie jest pensjonat.
W Japonii prawie nie ma chrześcijan. Tu spotkaliśmy 2 siostry zakonne, kierowcę (chyba od samochodu zaopatrzeniowego) i inną (chyba też siostrę bo nie miała habitu), która motyką kopała w ogródku.
Pomodliliśmy się w kaplicy, pospacerowaliśmy w ogrodzie i wyruszyliśmy w drogę powrotną do Tokio.
Bardzo chcieliśmy odwiedzić to niezwykłe miejsce, o którym napiszemy więcej poniżej.

Seitai Hoshikai w języku japońskim oznacza Instytutu Służebnic Eucharystii. Jest to wspólnota sióstr żyjących w klasztorze niedaleko miasta Akita ponad 600 km na północ od Tokio. Sanktuarium otwarte od 9:00 -11:30 i od 13:00 -16:30.
Główne pomieszczenie świątyni stanowi sporych rozmiarów kaplica z ołtarzem, krzyżem wiszącym na frontowej ścianie, tabernakulum u jego podstawy i rzędami ławek. W kościele znajdują się dwie kaplice boczne: z prawej strony znajduje się posąg św Józefa, a po lewej stronie, cudowny rzeźbiony w drewnie posąg Matki Bożej z Akita, stojącej na kuli ziemskiej, z krzyżem za plecami i ramionami wyciągniętymi ku dołowi. Podobnie jest przedstawiona Matki Bożej wszystkich narodów - Holandia.
Oba pomieszczenia oddzielone są od siebie tekturową ścianą, jak to jest w tradycyjnych domach japońskich.

Akita jest jedynym i tak nieznanym sanktuarium Maryjnym w Japonii. Miały tu miejsce ważne wydarzenia, związane z mistycznymi przeżyciami członkini zakonnej wspólnoty w Akita, siostry Agnieszki Sasagawa.
Opisała ona objawienia Matki Boskiej, których była świadkiem. Miała krwawiącą rankę w kształcie krzyża na lewej dłoni. W tym samym czasie na prawej dłoni drewnianej figurki Matki Boskiej dała się zauważyć podobna ranka. Po badaniach w medycznych laboratoriach uniwersyteckich stwierdzono, że była to krew ludzka. W gablotce za ołtarzem kaplicy są 4 waciki, którymi otarte były dłonie Matki Boskiej. Pod nimi napis, że zostały zbadane w laboratorium medycyny sądowej na Uniwersytecie Gifu. Oświadczenia laboratoryjne orzekły, że była to krew ludzka.
Tuż obok znajduje się 101 mniejszych nieco wacików z datami oraz godzinami od 12 czerwca 1973 roku do 15 sierpnia 1981 roku.
Łzy które spływały po policzkach figurki Matki Boskiej widziało również wielu wiernych z zewnątrz.
Za każdym razem otarty płyn był sprawdzany laboratoryjne i we wszystkich przypadkach orzeczenie lekarskie jednoznacznie stwierdzało, że są to łzy pochodzenia ludzkiego.

Wszystkie wydarzenia zrodziły bardzo poważną kontrowersję teologiczną i pastoralną. Jedni uznali figurkę za cudowną, a inni ostro skrytykowali wiarygodność mistycznych wydarzeń. Pierwsi łączyli to z wiarą, że figurka płakała ludzkimi łzami i miała na dłoni krwawe stygmaty, ich przeciwnicy natomiast ostro temu zaprzeczali.
W latach 80 tych o całej sprawie głośno było w Japonii i mówiło się o tym również w świecie. Żeby rozstrzygnąć tę kontrowersję, powołano w Kościele specjalną komisję która miała zbadać całą sprawę i wydać stosowne orzeczenie odnośnie wiarygodności wydarzeń w Akita. Komisja miała zdania podzielone, ale ostatecznie wydano werdykt negatywny.
Nie zakończyło to jednak sporu, bo biskup ordynariusz diecezji do której należy Akita powołał drugą komisję i ta wydała werdykt przeciwny do ustaleń komisji pierwszej. Uznała nadprzyrodzony charekter wydarzeń. Doprowadziło to do głębokiego podziału w łonie Kościoła japońskiego. Pewnie dlatego, aby uchronić małą wspólnotę tegoż Kościoła przed utrwaleniem się tych podziałów i aby nie powiększać szumu medialnego, doprowadzono do dyskretnego zamknięcia całych nadzwyczajnych wydarzeń mistycznych w Akita.
Siostrę Agnieszkę przeniesiono na jakieś ciche ustronie, o którym opinia publiczna nic nie wie. W tym samym czasie ustały wszystkie cudowne wydarzenia.

Siostra Agnes w jednym z objawień Matki Bożej usłyszała, że jeżeli ludzie nie zaczną pokutować i nie poprawią się, Ojciec ześle na ludzkość straszliwą karę. Będzie to kara większa niż potop, nieporównywalna z niczym, co widział świat. Ogień spadnie z nieba i unicestwi większą część ludzkości, dobrych na równi ze złymi, nie oszczędzając ani kapłanów, ani wiernych. Ci, co ocaleją, będą czuć się tak samotni, że będą zazdrościć umarłym. Jedyną bronią, jaka wam pozostanie, to Różaniec i Znak pozostawiony przez mego Syna. Codziennie odmawiajcie Różańcowe modlitwy. Na Różańcu módlcie się za papieża, biskupów i kapłanów. Więcej

Z Akita wyjeżdżamy o 18:17.

Przydatne linki
Katolicki Kościół Matki Bożej z Akita

Zapraszamy do obejrzenia filmu Japan, Shrine of Our Lady of Akita

Zdjęcia (23)

Komentarze (1)