Santiago

Dziś zwiedzanie zaczynamy od ścisłego centrum. Plaza De Armas (Plac Broni) - główny plac. Oryginalna zabudowa z początków okresu kolonialnego została w większości zniszczona przez kolejne trzęsienia ziemi w 1552, 1647 i 1730 r. Do placu dojechać można metrem. Stacja: Plaza de Armas (linia zielona).
Wieczorami na placu można pograć w szachy, a w niedzielny ranek na pasażu Estado potańczyć w latynoskich rytmach. Okoliczne kolonialne uliczki Barrio Brasil tętnią życiem o każdej porze dnia. Uliczni handlarze, malarze i grajkowie tworzą unikalną atmosferę tego miejsca. Warto popatrzeć jak uliczni artyści tańczą narodowy chilijski taniec – cueca. (przy placu).

Przy placu znajdują się: Katedra pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (Catedral de Santiago), barokowo-klasycystyczny wygląd jest jej piątym wcieleniem (przy placu).

Pałac Arcybiskupi

Budynek Poczty Głównej (Correos De Chile), który stoi w miejscu domu założyciela miasta – konkwistadora Pedro de Valdivia (przy placu).

Pałac Gubernatora (Palacio de la Real Audiencia), w którym mieści się Narodowe Muzeum oraz Muzeum Sztuki Prekolumbijskiej (przy placu).

Portal Fernández Concha - wielki, zabytkowy budynek, o którym krążą legendy związane z duchami.

Kościół św. Augustyna, (Iglesia de San Agustín) słynie z figury Chrystusa z koroną cierniową, zawieszoną na szyi. Spadła ona z głowy posągu w czasie trzęsienia ziemi i od tej pory mieszkańcy uważają, że figura Chrystusa uchroniła ich miasto przed zniszczeniem (350 m na płd. od Plaza de Armas).

Palacio de la Moneda (Pałac La Moneda), (idziemy na południe pasażem Ahumada). Pierwotnie był mennicą, a teraz jest pałacem prezydenckim i siedzibą trzech ministerstw. To właśnie ten budynek, utrzymany w stylu włoskiego neoklasycyzmu, zbombardowano podczas zamachu stanu 11 września 1973 r. Obrazki dymiącego pałacu obiegły wtedy cały świat. Do dzisiaj, jeśli się dobrze przyjrzycie, w niektórych zewnętrznych ścianach La Monedy widać miejsce po kulach. Pałac można zwiedzać również w środku, ale trzeba zapisać się na tour odpowiednio wcześniej – najlepiej co najmniej tydzień przed.
Na przeciwko pałacu prezydenckiego, od strony Alamedy (głównej ulicy miasta) stoli ogromna flaga Chile.

Po drugiej zaś stronie znajduje się fotogeniczny Plac Konstytucji, otoczony wieloma zabytkowymi budynkami, w których mieszczą się dzisiaj ministerstwa i urzędy. Na Placu znajdziemy też pomniki trzech byłych prezydentów Chile, w tym Salvadora Allende.
Dojazd: Stacja metra La Moneda.

Kościół Św. Franciszka z XVI wi (Iglesia de San Francisco) przy Almeda, wraz z przylegającym do niego klasztorem franciszkanów.
Kamienne mury świątyni wyposażone są w drewniane rzeźby z XVII w. (metro L1 Santa Lucia).

Mały zaułek dwóch ulic, Paris i Londres (czyli Paryż i Londyn). Schowany jest tuż przy głównej ulicy miasta, nazywanej Alameda, zaraz obok kościoła San Francisco. Klimatyczne uliczki skrywają stare kamienice z lat 20-tych ubiegłego wieku, w których dzisiaj mieszczą się hotele, hostele i małe restauracje.
Malutka dzielnica jest niezwykle fotogeniczna, również nocą (chociaż nocą nie polecam może chodzić tam samemu i z aparatem na wierzchu).
Przechodząc pod kamienicą z adresem Londres 38 spójrzcie pod stopy. To właśnie w tym budynku mieściło się jedno z wielu miejsc tortur podczas reżimu Augusto Pinocheta w Chile, dlatego też w bruku przed budynkiem umieszczono małe tabliczki z nazwiskami torturowanych i zabitych właśnie tam. Na wielu z nich widnieje, że mieli jedynie 16-17 lat.
Dojazd: Jeśli jedziecie metrem to wysiądźcie na stacji Universidad de Chile.

Kosciół Św. Dominika (Templo de Santo Domingo), zbudowany w 1808 r. (na północ od Plaza de Armas, w kierunku rzeki Mapocho). W czasie naszego pobytu był zamknięty.
Parque Forestal Długi, ale wąski park rozciąga się przez kilka dzielnic Santiago, w tym centrum, wzdłuż (mało atrakcyjnej) rzeki Mapocho. Spacerując pomiędzy Mercado Central, Museo Bellas Artes, Lastarrią i Bellavistą na pewno się na niego natkniecie. W sobotę Parque Forestal tętni życiem, zwłaszcza na wysokości dzielnicy Lastarria, gdzie natknąć się można na ulicznych sprzedawców, mini koncerty, małe budki z lokalnym street foodem i przeróżne atrakcje. Są też fontanny i rzeźby oraz dziesiątki ławek do przycupnięcia. Jest w nim Museo Bellas Artes.

Muzeum Sztuk Pięknych (Museo Bellas Artes), gdzie poza pięknym budynkiem znajdziemy m.in. dzieła chilijskich malarzy. (otwarte: 10-18:45) znajduje się przy stacji Bellas Artes i jest za darmo.

Muzeum Sztuki Prekolumbijskiej (Museo Chileno del Arte Precolombino), znajdujące się jedną przecznicę od Plaza de Armas. Budynek odnowiono po zniszczeniach, jakich doznał podczas trzęsienia ziemi w 2010 roku, co zaskutkowało nowoczesną wystawą ponad 5000 eksponatów. Wśród nich znajdują się m.in. mumie Chinchorro (najstarsze mumie świata), ceramika Majów, Azteków i kultur krajów andyjskich, jak również plemion Karaibów i Amazonii i obiekty kultury Mapuche, rdzennej ludności Chile. Polecamy szczególnie dolne piętro (-1), gdzie znajdują się wspomniane mumie i pokój z przepięknie wyeksponowanymi materiałami i technikami wzornictwa ludności rdzennej. Muzem Prekolumbijskie (otwarte: 10:00-18:00) znajduje się przy stacji metra Plaza de Armas. W każdą pierwszą niedziele miesiąca wstęp do Museo Precolomnino jest wolny.

Avenida Libertador General Bernardo O’Higgins – główna promenadą miasta. Znana jako Alameda – powstała w XIX w. na miejscu południowego koryta rzeki Mapoocho. W czasach kolonialnych rzeka oplatała miasto dwoma ramionami wyznaczając jego granice i chroniąc je przed napaściami tubylców.

Dzielnica Lastarria ma artystyczny klimat, stare kamienice, małe kafejki i dobre restauracje. Można tu poczuć ducha dawnej chilijskiej bohemy. Dojazd. Najbliżej piechotą jest ze stacji metra Universidad Católica. Polecamy jednak wysiąść na stacji Bellas Artes i przespacerować się kilka minut, oglądając przy okazji okolice i ulicę Merced.

Dzielnica Bellavista, w którą wkraczamy przekraczając rzekę upodobała sobie tutejsza bohema.

Wiele uroku miastu dodaje duża ilość zieleni, a szczególnie jego cztery ogromne parki, z których można podziwiać przepiękne widoki.
W Bellavista zamieszkał chilijski Noblista – poeta Pablo Neruda. W jego domu – La Chascona – można obejrzeć pamiątki po nim. W licznych barach, klubach i restauracjach kwitnie życie nocne.

Mercado Central – to główny targ ryb i owoców morza w Santiago, jest uznawany za jeden z najważniejszych targów na świecie. W zabytkowym budynku z 1872 r mieści się dzisiaj ponad 240 lokali serwujących bądź sprzedających najświeższe w stolicy ryby i owoce morza. Pawilon wykonany z kutej stali przywiezionej w XIX w. z Anglii.
Spróbować empanady, curanto czy chilijskiej odmiany rosołu – cazuela. Niekwestionowanym numerem jeden w Chile jest awokado, które dodaje się nawet do hamburgerów. W kawiarni zamówmy yerba mate, alkoholowego pisco lub chilijskie wino Carménère (550 m na płn od Plaza De Armas – metro L2, L3).

Ceny jednak są dość wysokie, więc jeśli szukacie czegoś na mniej zasobną kieszeń warto przejść przez ulicę na druga stronę rzeki Mapocho i zjeść na targu Tirso Molina. Na I piętrze znajdziemy kilkadziesiąt malutkich lokali serwujących dania kuchni chilijskiej, peruwiańskiej, kolumbijskiej. O połowę tańsze niż na Mercado Central. Otwarte od 7:00 do 17:00. Dojazd: Najbliżej jest ze stacji metra Cal y Canto. W kilka minut można też dojść z Plaza de Armas.

La Vega Centra (jest naprzeciw Mercado Central) - największa hala targowa w Chile. Można tu znaleźć lokalne owoce (różne odmiany awokado) i warzywa. Za główną halą (charakterystyczny dach w kształcie kielichów), znajduje się kolejna hala, z niższymi cenami i jeszcze bardziej lokalna.

Muzem Historii Praw Człowieka (Museo de Historia de los Derechos Humanos), które pokazuje burzliwy i bolesny okres dyktatury Augusto Pinocheta. Trzypiętrowy budynek przeprowadza przez historię Chile, od lat poprzedzających zamach stanu, czyli schyłek rządów Salvadora Allende, przez lata reżimu wraz z wizytą Jana Pawła II, po plebiscyt „NO” i pierwsze wybory prezydenckie po rządach junty wojskowej. Zdjęcia, filmy, rekwizyty, zeznania świadków i poszkodowanych, plakaty, nagrania audio, sale poświęcone technikom tortur i chwytająca za serce ściana ze zdjęciami osób „znikniętych”, czyli porwanych i zaginionych w czasach dyktatury. Stacja metra Cumming L5.

UWAGA! Wszystkie muzea w Santiago zamknięte są w poniedziałki.

Spacer po dzielnicy El Golf – wysiadając na stacji metra El Golf znajdziemy się w samym centrum dzielnicy o tej samej nazwie. Warto zgubić się w jej uliczkach i popodziwiać nowoczesne drapacze chmur. Obok jest Las Condes Municipal Theatre (Teatr Miejski Las Condes) i Kościół Polski.

Parque Bicentanario (2,3 km na północ od SKY Costanera). Najpiękniejszy park Santiago de Chile (30 ha). Bez problemu może rywalizować z Central Parkiem w Nowym Jorku. Całość została otwarta w 2011 r.

Wzgórze Santa Lucía nie jest wysokie, ma 629 m, jest jednak ciekawym miejscem na obejrzenie panoramy miasta, będąc jednocześnie w samym centrum stolicy. Jest to również miejsce ważne historycznie, bo to właśnie tu „powstało Santiago”, a dokładniej to na nim hiszpański konkwistador Pedro de Valdivia podczas oficjalnej ceremonii nadał miastu nazwę Santiago (1541 r.)
Z biegiem lat zasadzono tam drzewa, zbudowano zamek Castillo Hidalgo, fontannę Neptuna, tarasy, schody, schodki, drogi i chodniki, z Europy sprowadzono rzeźby do dziś ustawione przy uliczkach wijących się wokół wzgórza. Niegdyś na szczycie działało też obserwatorium astronomiczne. Znaleźć tu można nawet mały ogród japoński.
Dojazd. Metro Santa Lucía. Park otwarty jest od 9:00 rano do 19:00. Wejść można najpóźniej do godz. 18:00 (800 m od Plaza de Armas).

„Sanhattan” – czyli popularna nazwa bogatych dzielnic Santiago (głównie Las Condes i Vitacura) odnosząca się do nazwy Manhattanu z Nowego Jorku. Dzielnica pełna jest nowoczesnych drapaczy chmur.

Supermarkety - Santa Isabel 7:30-21:00 (oprócz niedzieli), Los Alpes 8:00-21:00 (oprócz niedzieli), Supermercado Tottus Catedral 7 dni 8:30-21:30, Santa Isabel-Santiago Centro 7 dni 8:00-21:00. La Anonima.

Zdjęcia (151)

Komentarze (0)