„Wszystkie drogi prowadzą do Rzymu” - to powiedzenie pozostaje aktualne od prawie 3 tys. lat. Nowego znaczenia nabrało w czasach nowożytnych, gdy do brukowanych, bitych dróg doszły kanały powietrzne i linie kolejowe... „Wieczne Miasto” trwa od wieków pośrodku Półwyspu Apenińskiego i nieodmiennie kusi każdego, do odwiedzenia go.
Zwiedziliśmy najważniejsze miejsca w Rzymie.Bazylikę św. Jana na Lateranie, Bazylikę Santa Maria Maggiore, Forum Romanum, Hiszpańskie Schody oraz:
Koloseum (dla Włochów Colosseo) to duma Rzymu, rzecz jasna jedna z wielu. Amfiteatr w latach 70 - 82 n.e. wznieśli cesarze z dynastii Flawiuszów. Widownia tej potężnej budowli jest w stanie pomieścić ok. 50 tysięcy ludzi. Ma kształt elipsy, której obwód liczy 524 metry. Mieści 4 galerie komunikacyjne, a pod areną wije się system podziemnych korytarzy. Na czterech z pięciu kondygnacji wewnętrznych zaplanowano i zorganizowano bufety, natryski, szatnie, pomieszczenia dla gladiatorów, a dla zwierząt - klatki. Z zewnątrz widzimy tylko cztery kondygnacje.
Fontanna di Trevi to najsłynniejsza rzymska fontanna barokowa. Budowę tegoż cuda zakończono w 1776 roku, ale jej projektant - Niccolo Salvi - nie doczekał niestety jej odsłonięcia. Woda tryska w niej dzięki akweduktowi z XIX wieku p.n.e., który doprowadza wodę również do fontanny Barcaccia, sąsiadki Schodów Hiszpańskich. Fontanna robi ogromne wrażenie - ma 20 metrów szerokości i 26 metrów wysokości. Swą nazwę fontanna zawdzięcza młodej dziewczynie - odkryła ono źródło, które wykorzystano przy budowie akweduktu.
Plac Navona (wł. Piazza Navona) powstał z inicjatywy papieża Innocentego X, który do jego budowy wykorzystał starożytny stadion Domicjana. Stadion ten powstał na Polu Marsowym w 86 r. n.e., a swoje przeznaczenie znalazł w organizowanych na nim wyścigów rydwanów i zawodów atletycznych. Innocenty postarał się, by przy projekcie zabudowy zachowano oryginalne rozmiary stadionu - 54 x 276 metrów. Do dzisiaj przetrwał fragment trybun - można go zobaczyć w piwnicach jednego z budynków w północnej części placu.
Panteon przez ok. 1300 lat był największą budową kopułową, dopóki w drugiej połowie XV wieku nie wybudowano we Florencji katedry Maria del Fiore.Tę wspaniałą budowlę stanowi rotunda o średnicy 43,3 metra, o takiej samej wysokości. Do jej wnętrza światło dochodzi tylko i wyłącznie przez centralny otwór w odlanej z betonu kopule, którego średnica wynosi 9 metrów. Owy otwór (oculus) nie jest niczym przykryty, zatem podłoga na środku jest wklęsła z odpływem do zbierania deszczu.
Wewnątrz Panteonu znajdujemy wspaniałe rzeźby z brązu, wiernie strzegące grobów wielkich Rzymian, którzy mieli zaszczyt spocząć właśnie w Panteonie. I tak znajdziemy tutaj kości Perin del Vaga, uchodzącego za drugiego wielkiego asystenta Rafaela, ale i grobowiec wspaniałego malarza i architekta - Baltazara Perruziego. Miejsce doczesne znaleźli tu również król Humbert, królowa Małgorzata, ale i sam Rafael oraz jego narzeczona - Maria Bibbena.
Most św. Anioła (dla Włochów Ponte San Angelo) powstał na miejscu Mostu Eliasza, który został wybudowany na polecenie cesarza Hadriana. Owy cesarz zażyczył sobie rodzinnego mauzoleum na drugim brzegu Tybru, a ośmioprzęsłowy Most Eliasza miał umożliwiać łatwe dojście do tegoż. Jego budowa zakończyła się w 134 r. n.e. Później Mauzoleum Hadriana przemianowano na Zamek św. Anioła, siłą rzeczy więc i most zmienił nazwę. To, co możemy podziwiać dzisiaj, to pięcioprzęsłowa konstrukcja, licząca 35 metrów długości i 7 metrów wysokości. W XVI wieku postawiono na nim rzeźby dwóch świętych - Piotra i Pawła, a wkrótce most ozdobiły wspaniałe posągi aniołów. W drugiej połowie XVII wieku na cokołach ponad balustradami ustawiono natomiast barokowe rzeźby Berniniego. To wszystko sprawia, że zabytek prezentuje się wyjątkowo okazale.