Różowe miasto

Dżajpur jest największym miastem i jednocześnie stolicą Radżastanu od 1728 r.Założył ją maharadża Sawaj Dżaj Singh II. Dżajpur nie zawsze był różowym miastem. Pierwotnie w zabudowie przeważały odcienie szarości rozjasnione białymi motywami. W 1883 r. dla uczczenia wizyty księcia Alberta nakazano pomalować budynki na tradycyjny kolor powitalny, który na murach starówki przetrwał do dziś, stąd przydomek "Różowe miasto".
Posiada bardzo interesującą starą część miasta oraz 3 rewelacyjne forty w okolicy. Doliczając do tego Pałac Miejski oraz wiele ciekawych świątyń, otrzymujemy wyjątkowe i warte odwiedzenia miasto.
Najpopularniejszym z trzech fortów jest Amber Fort, położony na obrzeżach Jaipuru, łatwo się tam dostać miejskim transportem. Pozostałe forty Nahargarh oraz Jaigarh są mniej oblegane przez turystów, a równie interesujące. Ten ostatni góruje nad miastem i rozciągają się z niego rewelacyjne widoki.
Ze świątyń najpiękniejsza jest chyba Świątynia Małp, ukryta za wzgórzem okupowanym przez wielkie stado małp. Na terenie starego miasta znajduje się wiele pięknych budynków, z pałacem Maharadży (właściciela prawie całego miasta), obserwatorium astronomicznym i wieloma, wieloma innymi.

Z Agry do Jaipuru jedziemy porannym pociągiem o 5:10 (260 km). Motoriksza na dworzec = 100 Rs.Przyjazd o 9:30.Bilet = 200 INR/osoba.
Na dworcu w systemie TATKAL ( zakup biletów po wyższej cenie - mają pewną ilośc miejsc rezerwowych, które można kupić płacąc więcej ) kupujemy bilety na wieczorny pociąg do Jodhpuru. Za sleepera płacimy 250 Rs/osoba.
W hotelu przy dworcu wynajmujemy 2 pokoje po 500 Rs (taniej nie chcieli się zgodzić), aby móc się odświeżyć i zostawić bagaże do odjazdu pociągu.
Zwiedzanie zaczeliśmy od Pałacu Miejskiego, do którego dojechaliśmy motorikszą za 60 Rs. W niedalekiej odległości od niego znajduje się Pałac Wiatrów. Za nim jest duże rondo gdzie autobusy miejskie mają pętlę. Wsiadamy w jeden z nich (brak oznaczeń w języku angielskim) i za 7 Rs/osoba jedziemy do Amber Fort. Z tego miejsca po zwiedzeniu twierdzy wsiadamy w autobus Nr.2 i wracamy do hotelu.
Trzeba bardzo uważać na małpy, które sztukę kradzieży opanowały do perfekcji. Jedna z nich prawie 200 m szła za nami i w dogodnym momęcie wyrwała Bartkowi z ręki loda i na drzewie skonsumowała go.
Wieczorem spotykamy się z "grupą wiedeńską" i dowiadujemy się,że w pobliżu naszego hotelu jest wesele. Informują nas,że przechodzili obok i zostali zaproszeni na wspólną ucztę. Dowiedziawszy się o tym, mówię że ja tego nie mogę odpuścić i muszę zobaczyć hinduskie wesele. Z Marysią bierzemy Anię za przewodnika i po chwili jesteśmy w pobliżu imprezy. Ojciec młodej (dość zamożny gość mający sklepy jubilerskie) poznał Anię i po chwili byliśmy wszyscy już w środku. Tańce niestety się skończyły a gospodarz postanowił pochwalić się swoimi wpływami i kontaktami w mieście i za chwilę siedzieliśmy w eleganckiej restauracji w pobliskim hotelu. Kelner donosił whisky a Ania omal nie została sprzedana za tyle kg złota ile waży. Zaczęlo się robić nieciekawie , więc Ania rzuca hasło spadamy. Podziękowaliśmy i pożegnaliśmy się ze szczodrym ojcem panny młodej i wróciliśmy do hotelu.
Jak opowiedzieliśmy to wszystko Markowi to lekko poddenerwowany powiedział, że żałuje, że nie chciało mu się z nami iść.

PRZYDATNE LINKI: http://www.rajasthantourism.gov.in/Home.aspx

Zapraszamy do obejrzenia filmu Jaipur

Zdjęcia (54)

Komentarze (0)